- انتظارات واضح را تنظیم کنید: رفتاری را که از فرزندتان انتظار دارید به وضوح بیان کنید. قوانین و مرزهایی را متناسب با سن تعیین کنید و آنها را به گونه ای توضیح دهید که قابل درک باشد.
- ثابت باشید: زمانی که پای نظم و انضباط به میان می‌آید، ثبات کلیدی است. قوانین را به طور مداوم اجرا کنید تا فرزندتان بفهمد که اقدامات او عواقبی دارد.
- از تقویت مثبت استفاده کنید: وقتی فرزندتان رفتار خوبی از خود نشان می‌دهد یا از قوانین پیروی می‌کند، تحسین کنید و به او پاداش دهید. تقویت مثبت آنها را تشویق می کند تا آن رفتارها را تکرار کنند.
- عواقب را مشخص کنید: مطمئن شوید که فرزندتان عواقب اعمال خود را درک کرده است. عواقب مناسبی را برای رفتار نادرست، مانند وقفه، از دست دادن امتیازات، یا کارهای اضافی تعیین کنید.
- آرام بمانید: مهم است که هنگام تنبیه فرزندتان آرام و خونسرد بمانید. فریاد زدن یا از دست دادن کنترل می تواند وضعیت را تشدید کند و درس گرفتن از اشتباهات خود را برای آنها دشوارتر کند.
- توضیحات ارائه دهید: هنگام تنبیه، توضیح دهید که چرا برخی رفتارها غیرقابل قبول هستند و چگونه می توان آنها را بهبود بخشید. به فرزندتان کمک کنید تأثیر اعمال خود را بر دیگران درک کند.
- مهارت های حل مسئله را آموزش دهید: به جای تنبیه، مهارت های حل مسئله را به کودک خود آموزش دهید. آنها را تشویق کنید تا راه حل های جایگزین یا راه های بهتری برای مدیریت موقعیت ها پیدا کنند.
- بازاندیشی خود را تشویق کنید: پس از یک حادثه انضباطی، با فرزند خود در مورد آنچه اتفاق افتاده و چرا اشتباه بوده است صحبت کنید. آنها را تشویق کنید تا در مورد رفتار خود فکر کنند و به این فکر کنند که چگونه می توانند در آینده انتخاب های بهتری داشته باشند.
- عشق بی قید و شرط نشان دهید: در حالی که تنبیه ضروری است، نشان دادن عشق و حمایت بی قید و شرط به فرزندتان به همان اندازه مهم است. مطمئن شوید که آنها درک می کنند که عشق شما به آنها مشروط به رفتار آنها نیست.
34 نکته برای تنبیه کودک:
تنبیه کردن کودک می تواند چالش برانگیز باشد، اما با رویکرد صحیح می تواند برای رشد آنها موثر و مفید باشد. در اینجا 34 نکته وجود دارد که به شما کمک می کند فرزند خود را نظم دهید:
- به عنوان مثال: کودکان اغلب رفتار والدین یا مراقبان خود را تقلید می کنند. رفتاری را که می خواهید در فرزندتان ببینید الگو کنید.
- روی ارتباط تمرکز کنید: خطوط ارتباطی باز با فرزندتان ایجاد کنید. به نگرانی های آنها گوش دهید و با آرامش به آنها رسیدگی کنید.
- محکم اما منصف باشید: مرزها و انتظارات واضحی را تعیین کنید، اما در رویکرد نظم و انضباط خود نیز منصف باشید.
- اجتناب از تنبیه بدنی: تنبیه بدنی می‌تواند اثرات منفی درازمدت بر سلامت کودک داشته باشد. به جای آن از روش های انضباطی جایگزین استفاده کنید.
- استفاده از مهلت زمانی: مهلت زمانی می‌تواند روشی مؤثر برای دادن فرصتی به فرزندتان برای آرام شدن و تفکر در مورد اعمال خود باشد.
- بی توجهی به رفتار نادرست کوچک: گاهی اوقات، نادیده گرفتن رفتار نادرست جزئی می تواند بدون توجه به آن، آن را خاموش کند.
- روتین ایجاد کنید: یک روال ثابت به کودکان کمک می کند احساس امنیت کنند و بفهمند که از آنها چه انتظاری می رود.
- انتخاب بدهید: به فرزندتان انتخاب های محدود ارائه دهید تا حس کنترل و مسئولیت را به او بدهید.
- از پیامدهای طبیعی استفاده کنید: به فرزندتان اجازه دهید عواقب طبیعی اعمال خود را در صورت لزوم تجربه کند.
- محدود کردن زمان نمایشگر: زمان زیاد صفحه نمایش می‌تواند به مشکلات رفتاری کمک کند. محدودیت‌هایی را برای زمان تماشای صفحه تنظیم کنید و فعالیت‌های دیگر را تشویق کنید.
- همدلی را تشویق کنید: به فرزند خود بیاموزید که احساسات و دیدگاه های دیگران را در نظر بگیرد و همدلی و درک را تقویت کند.
- انتظارات واقع بینانه تعیین کنید: هنگام تعیین انتظارات از رفتار فرزندتان، سن و رشد او را در نظر بگیرید.
- صبور باشید: نظم و انضباط به زمان و ثبات نیاز دارد. هنگام یادگیری و رشد فرزندتان صبور باشید.
- تشویق پیشنهاد دهید: تلاش‌ها و پیشرفت‌های فرزندتان را تحسین و تشویق کنید، حتی زمانی که او اشتباه می‌کند.
- استفاده از پیامدهای منطقی: پیامدهای منطقی مستقیماً با رفتار نادرست مرتبط است و درس های ارزشمندی را به شما می دهد.
- از شرمساری یا تحقیر بپرهیزید: انضباط نباید شامل شرمساری یا تحقیر فرزند شما باشد، زیرا می تواند به عزت نفس او آسیب برساند.
- فهم باشید: سعی کنید دلایل اصلی رفتار فرزندتان را درک کنید و به درستی به آنها رسیدگی کنید.
- آموزش مهارت های حل مسئله: به کودک خود کمک کنید مهارت های حل مسئله را برای مدیریت موثر موقعیت های چالش برانگیز توسعه دهد.
- با والدین همسو باشید: اگر با شخص دیگری والدین مشترک هستید، مطمئن شوید که رویکردهای انضباطی بین خانواده‌ها سازگار است.
- اخطار بدهید: قبل از اجرای عواقب، یک هشدار بدهید تا به فرزندتان فرصتی برای اصلاح رفتارش بدهید.
- از Redirection استفاده کنید: هنگامی که فرزندتان دچار رفتار نادرست می شود، توجه او را به فعالیت مناسب تری هدایت کنید.
- خودکنترلی را تشویق کنید: به کودک خود راهبردهای خودکنترلی مانند تنفس عمیق یا شمردن تا ده را آموزش دهید.
- پیامدها را از قبل تعیین کنید: پیامدهای رفتارهای خاص را از قبل به وضوح در میان بگذارید، تا فرزندتان بداند چه چیزی را انتظار دارد.
- پرهیز از واکنش بیش از حد: هنگام رسیدگی به رفتار نادرست، خونسرد و خونسرد باشید تا از واکنش بیش از حد یا تشدید وضعیت جلوگیری کنید.
- محیط ایمن فراهم کنید: محیطی امن و پرورشی ایجاد کنید که رفتار و رشد مثبت را ترویج می‌کند.
- فرزندتان را در قانونگذاری مشارکت دهید: به فرزندتان اجازه دهید در وضع قوانین خانواده مشارکت داشته باشد که این امر احساس مالکیت و مسئولیت را در او افزایش می‌دهد.
- از عبارات “من” استفاده کنید: هنگام بحث درباره رفتار نادرست، از جملات “من” برای بیان اینکه چگونه اعمال آنها بر شما یا دیگران تأثیر می گذارد استفاده کنید.
- تشویق ابراز عاطفی: به کودک خود راه های سالمی برای بیان احساسات خود بیاموزید و احتمال رفتار منفی را کاهش دهید.
- پیشنهاد پاداش: از یک سیستم پاداش برای ایجاد انگیزه و تقویت رفتار مثبت استفاده کنید.
- به دنبال حمایت باشید: اگر با تنبیه فرزندتان مشکل دارید، از منابع والدین، کتاب‌ها یا متخصصان حمایت بخواهید.
- از مقایسه بپرهیزید: از مقایسه رفتار فرزندتان با خواهر و برادر یا همسالانش خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث ایجاد رنجش شود.
- مسئولیت آموزش: وظایف و مسئولیت‌های متناسب با سن خود را برای آموزش مسئولیت‌پذیری به فرزندتان اختصاص دهید.
- عواقب واقع بینانه داشته باشید: مطمئن شوید پیامدهایی که تعیین می کنید واقع بینانه و مناسب برای رفتار نادرست هستند.
- در صورت لزوم عذرخواهی کنید: اگر در تنبیه فرزندتان اشتباهی مرتکب شدید، عذرخواهی کنید و توضیح دهید که دفعه بعد چگونه با آن رفتار متفاوتی خواهید داشت.
راهنمای کامل تنبیه کودک:
تنبیه کودک نیازمند رویکردی متفکرانه و ثابت است. در اینجا یک راهنمای کامل است که جنبه های مختلف رشته را در بر می گیرد:
- درک نظم و انضباط: با درک هدف انضباط شروع کنید. این در مورد تنبیه نیست، بلکه آموزش درست از نادرست به کودکان، ترویج خویشتن داری و کمک به آنها برای تبدیل شدن به افراد مسئول است.
- انضباط متناسب با سن: سنین مختلف نیازمند رویکردهای انضباطی متفاوتی هستند. روش های انضباطی خود را متناسب با سن و مرحله رشد کودک خود تنظیم کنید.
- روابط مثبت والدین و فرزند: یک رابطه قوی و مثبت با فرزند خود بر اساس اعتماد، احترام و ارتباط موثر ایجاد کنید. پیوند سالم والدین و فرزند، اثربخشی انضباط را افزایش می دهد.
- تعیین قوانین و مرزها: قوانین و مرزهایی را به وضوح تعریف کنید که برای سن شما مناسب است و با ارزش های خانواده شما همسو است. فرزندتان را در وضع قوانین مشارکت دهید تا حس مالکیت را تقویت کنید.
- ثبات در نظم و انضباط: ثبات در نظم و انضباط بسیار مهم است. قوانین را به طور مداوم اجرا کنید تا کودکان بفهمند که عواقب اعمال آنها بدون توجه به شرایط یکسان است.
- ارتباط موثر: مهارت های ارتباطی موثر را توسعه دهید تا مطمئن شوید که پیام های شما توسط فرزندتان قابل درک است. از زبان مناسب سن استفاده کنید و فعالانه به نگرانی های آنها گوش دهید.
- تقویت مثبت: رفتار خوب را از طریق تقویت مثبت بشناسید و به آنها پاداش دهید. وقتی فرزندتان رفتار مطلوبی از خود نشان می دهد، که او را تشویق به تکرار آن می کند، تحسین کنید.
- عواقب سوء رفتار: پیامدهای مناسبی را برای رفتار نادرست تعیین کنید و به جای اعمال تنبیه، بر آموزش دروس تمرکز کنید. اطمینان حاصل کنید که عواقب آن مربوط به رفتار نادرست است.
- موقعیت‌ها و دوره‌های خنک‌کننده: وقفه‌های زمانی یا خنک‌کننده را برای هرزمانی که کودک شما باید آرام شود یا در مورد اعمال خود فکر کند. این به آنها کمک می کند تا کنترل خود را دوباره بدست آورند و از اشتباهات خود درس بگیرند.
- عواقب طبیعی: به کودکان اجازه دهید در صورت لزوم پیامدهای طبیعی را تجربه کنند. برای مثال، اگر از پوشیدن ژاکت امتناع کنند، ممکن است احساس سرما کنند و اهمیت لباس پوشیدن مناسب را بیاموزند.
- پیامدهای منطقی: پیامدهای منطقی مستقیماً با رفتار نادرست مرتبط است و فرصتی برای یادگیری فراهم می کند. برای مثال، اگر کودکی به دلیل بازی خشن اسباب‌بازی را بشکند، ممکن است برای تعویض آن نیاز به صرفه‌جویی در پول یا انجام کارهای اضافی داشته باشد.
- اجتناب از تنبیه بدنی: ثابت شده است که تنبیه بدنی اثرات منفی بر سلامتی کودکان دارد و باید از آن اجتناب کرد. به دنبال روش‌های انضباطی جایگزین باشید که به جای ایجاد آسیب، بر آموزش تمرکز دارد.
- آموزش مهارت های حل مسئله: به کودک خود کمک کنید مهارت های حل مسئله را توسعه دهد تا بتواند راه حل های مناسب برای درگیری ها یا چالش هایی که با آن مواجه می شود بیابد.
- آموزش همدلی و تفاهم: با کمک به او در درک دیدگاه ها و احساسات دیگران، همدلی را در کودک خود تقویت کنید. اعمال محبت آمیز را تشویق کنید و به آنها بیاموزید که چگونه اعمالشان می تواند بر دیگران تأثیر بگذارد.
- آموزش خودکنترلی: با آموزش راهبردهایی مانند نفس عمیق کشیدن، شمردن، یا استراحت در زمانی که احساس می‌کند تحت فشار قرار گرفته یا عصبانی است، فرزندتان را در ایجاد خودکنترلی راهنمایی کنید.
- برخورد با رفتار چالش برانگیز: رفتار چالش برانگیز را با صبر و درک رفتار کنید. علل زمینه‌ای مانند خستگی، گرسنگی یا ناراحتی عاطفی را شناسایی کنید و به طور مناسب به آنها رسیدگی کنید.
- جلوگیری از شرمساری یا تحقیر: انضباط هرگز نباید شامل شرمساری یا تحقیر فرزندتان باشد. چنین تاکتیک هایی می تواند به عزت نفس آنها آسیب برساند و مانع رشد عاطفی آنها شود.
- مسئولیت آموزشی: وظایف و مسئولیت‌های متناسب با سن خود را برای آموزش مسئولیت‌پذیری و اهمیت کمک به خانواده به فرزندتان اختصاص دهید.
- حفظ ارتباط عاطفی: حتی در حین انضباط، ارتباط عاطفی خود را با فرزند خود حفظ کنید. بگذارید بدانند که عشق شما به آنها بی قید و شرط است.
- جستجوی حمایت: اگر در تنبیه فرزندتان با چالش‌هایی مواجه شدید یا به راهنمایی نیاز دارید، از منابع والدین، کتاب‌ها یا متخصصانی که در رفتار کودک تخصص دارند، کمک بگیرید.
منابع :
- آکادمی اطفال آمریکا (AAP): AAP یک سازمان پیشرو است که دستورالعمل‌های مبتنی بر شواهد را در مورد جنبه‌های مختلف سلامت و رشد کودک از جمله نظم و انضباط ارائه می‌کند. وب سایت آنها منابع ارزشمندی را برای والدین و مراقبان ارائه می دهد.
- مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC): CDC منبع قابل اعتمادی از اطلاعات در مورد رشد، تربیت و انضباط کودک است. آنها توصیه های مبتنی بر تحقیق را برای ارتقای رفاه کودکان ارائه می دهند.
- برنامه فرزندپروری مثبت (Triple P): Triple P یک برنامه شناخته شده بین المللی است که استراتژی های مبتنی بر شواهد را برای فرزندپروری مثبت و انضباط موثر ارائه می دهد. منابع و مداخلات آنها به طور گسترده توسط والدین، متخصصان و سازمان ها در سراسر جهان استفاده می شود.
در حالی که این منابع اطلاعات معتبری در مورد تنبیه کودکان ارائه می دهند، همیشه توصیه می شود با پزشکان اطفال، روانشناسان یا سایر متخصصان واجد شرایط برای مشاوره شخصی بر اساس شرایط خاص خود مشورت کنید.
|
[یکشنبه 1403-03-27] [ 12:34:00 ب.ظ ]
|
